banned-by-admin wrote:

I disagree prezzy. para saakin, nag eexist na ang dream/ambition matagal na, bago mo pa siya maisip na gawing dream.

kumbaga merong isang smorgasbord ng mga bagay na gustong mangyari at makamit ng isang individual, mag mimix and match na lang sya then nyung next step eh yung process ng achieving your dream.

Well you subconsciously contradictorily agreed upon my answer. "mag mimix and match na lang sya then nyung next step", it doesn't exist pero dahil sau it does.
-----------------

banned-by-admin wrote:

pag ang isang ambition ay nakamit mo na, ambition pa rin ba ang tawag sa kanya?

Baket pag ang goal ba nakamit mo goal paren tawag? HINDI diba? achievement na. Parang sinabi mo naren ang bigas pag niluto ay bigas paren. Kanin na. Ang Raw Data na process
information na. Yung mga ganyang tanong kasi ay mga tanong na walang sagot, dahil iba iba tayo ng opinion. Parang sa isang client, minsan ganito type nia minsan ung isa ganun.


@ALL GUYS, UI MGA DIFFERENT OPINIONS TO HA? SO DON'T TAKE IT SERIOUSLY. IF I FOUND IT NA NAKAKASAMA SATEN. I WON'T THINK TWICE NA ISARA ANG THREAD.

@Prezzy I don't think anyone is offended so far. :) I think maganda na nakikita natin ang punto de bista ng iba. As mature forumers, we should all know how to agree to disagree.

OA ka prezzy=)))

pinagpoponder ko lang sila. philosophical ang thread namin wag ka epal. bawal dito ang 24 yo. pababa. shuuuuu!

Parang sa Tangled lang:

"What happens if your dream is fulfilled?"

... "Then, you should have another dream to fulfill!" (I paraphrased, ayon sa aking pagkakaunawa)

:) Dreams, ambitions and goals never stop. That's why we can't have just one dream, ambition and goal..

@ President: no worries, I ain't point'n no guns or force-feeding on anyone. we're just explaining the side of our accounts :D

Halimaw_Sa_Banga wrote:

agree to disagree.

tomoooh.

banned ka na dito president

I've always believe that it is never too late to become someone you might have been :)

banned-by-admin wrote:

I've always believe that it is never too late to become someone you might have been :)

True! True! Pero kailangan achievable din, realistic. I mean, if ipagpilitan kong maging SuperModel ay LORD...paki-lublob nalang ako sa Pasig River ng matauhan.

hahahaha! shempre dapat pasok pa rin sa requirement :P

pag "might have been" ba general yung dating sa reader? baka mali lang sentence ko wah. =))

parang "close to possibility" kasi yung gusto kong sabihin. :P

Yuuko-san wrote:

My friend, you just encapsulated the word EPIC in an image.

^Yuuko-san: Can I snatch your idea with the tag? I feel motivating sya. IMHO. ^__^

banned-by-admin wrote:

pag "might have been" ba general yung dating sa reader? baka mali lang sentence ko wah.. :P

Tama naman yun context ng sentence mo. "General" naman sya, understood na "possible" na mangyari. Ako lang yun nagdala patungong bangin. Sumimasen. XD

Halimaw_Sa_Banga wrote:

My friend, you just encapsulated the word EPIC in an image.

I'm just content with the knowledge na hindi ako nag-iisa in holding such "epic-ness" -- ahihi!

Maiden.Michiru wrote:

^Yuuko-san: Can I snatch your idea with the tag? I feel motivating sya. IMHO. ^__^

Sure! Go ahead. If it helps motivate and move you forward with violin playing, go ahead.

nung bata pa ako meron sa study table ko na gawa sa illustration board na sign. ginaya ko yung mga nasa table ng mga pulitiko na may name nila at pwesto kaso saakin nakalagay.

Oliver L. Oliva
Doctor of Philosophy in Molecular Biology =))

ElleCee wrote:

Parang sa Tangled lang:

"What happens if your dream is fulfilled?"

... "Then, you should have another dream to fulfill!" (I paraphrased, ayon sa aking pagkakaunawa)

:) Dreams, ambitions and goals never stop. That's why we can't have just one dream, ambition and goal..

Hmmmmm... Yup I agree, but I see it in 2 ways. the "Patch dream", magtatagpi tagpi ka ng dreams, And dreams on a grand scale like the "Jigsaw", each pieces is related to each other, joining together to create a much bigger picture.

What I meant sa "Patch dream", sabihin natin na na-accomplish ko na ang violin, then have another dream na naman ba? like cooking, sports, crafts, performing arts, Visual arts, literature etc... where will I end up? Jack of all trades?

Whereas ung "Jigsaw", sabihin natin na pagkatapos ng violin nag proceed ka sa composition, piano, viola, cello, guitar, flute etc... hinde man macompleto ang buong orchestra, pero sigurado maabot naman ang requirement for "Chamber music" sophisticated level and a bigger accomplishment, dahil may musical refinement na :D

Dream ko maging National Artist for Music. Hehehe

May bago akong dream:

Dream ko na mabago ang Music Education system dito sa Philippines. :) I don't want to add more. kayo na lang bahala mag interpret.

para kasi sakin, e2 muna ung matutu actually ung makabili ng violin s ngaun
then the rest will follow, bala n kung san ako dalin nung instrument ko,

xempre dream ko matugtug ung mga gusto kong piyesa pero it will not stop there kung kjaya ko ng i-0play ung gusto ko makakahanap at makakahanap ako ng gusto kong tugtugin at aralin,learning will never stops

aun share lang

p.s
and I agree with ElleCee, I haven't seen much about the education but I know a little about it,tulad nlng nung s university ko

jcthejesusfreak wrote:

Dream ko maging National Artist for Music. Hehehe

He he he, mukhang may star quality ka naman, bakit nga hinde mo nga subukan :D

prometheus wrote:

para kasi sakin, e2 muna ung matutu actually ung makabili ng violin s ngaun
then the rest will follow, bala n kung san ako dalin nung instrument ko,

xempre dream ko matugtug ung mga gusto kong piyesa pero it will not stop there kung kjaya ko ng i-0play ung gusto ko makakahanap at makakahanap ako ng gusto kong tugtugin at aralin,learning will never stops

Ikaw ang magdadala sa instrument mo, ikaw ang Boss nila :D

Once naka pasok ka na sa "World of Music" makakakita ka na ng ibang perspective, taste & flavors... true learning never stop, Dami ko gusto matutunan na instruments & style, pero I got limited time & 1 life. kaya piliin kung ano ang aaralin.

Nung bata ako hindi ko sineryoso ang mga bagay bagay kaya wala akong artistic extra curricular activity ngayon. (Pwera nalang ice skating siguro pero matanda narin ako nung nagstart ako).

Una kong nagustuhan mag violin dahil fan ako ng The Corrs nung 90's. Gumagamit pa ako ng balloon sticks para kunwari ako si Sharon. Haha. Last year lang though, nung narealize ko na gusto ko talaga, nung napanood ko ung Nodame Cantabile. (Salamat narin na nakilala ko dun si Tamaki Hiroshi haha!)

Simple lang naman ang gusto ko: ma-play ang either Beethoven's Spring or Czardas

ElleCee wrote:

May bago akong dream:

Dream ko na mabago ang Music Education system dito sa Philippines. :) I don't want to add more. kayo na lang bahala mag interpret.

Sabay tayo dito... :-))

jantigercat wrote:

ElleCee wrote:

May bago akong dream:

Dream ko na mabago ang Music Education system dito sa Philippines. :) I don't want to add more. kayo na lang bahala mag interpret.

Sabay tayo dito... :-))

Agree. I didn't learn much from Music class. Wala akong maalala. Haha!

@merrycrystal

agree much !!! .. i don't blame the Teacher though ... i know she's good... i blame the Method (the text book) and the Approach. The methods in My Opinion are not Filipino Child-Friendly...

and what good is music if they are only in words printed on pages....


I remember my conversations with my Eldest Niece this morning. She is in college.... i told her = i remember back in 1st year High School, in our Philippine History/Sibika class... we were learning the Different Trees of the Philippines.... Yakal, Nara, Kamagong etc etc etc ...and i told her BUT NO PICTURES TO ILLUSTRATE !!! ... STUPID isn't it ????

we were forced to learn the names, without knowing how they look like... i did not enjoy learning them. >_<

i enjoy knowing them, but the process of learning that i did not enjoy.... o_O

Tama Ron. I was blessed with good music teachers from elementary and high school kahit na laking public school ako. Siguro blessed ako personally in terms of music education dahil prineprepare talaga ako ni God maging good educator. Binalikan ko yung mga teacher ko na yun, sabi nila wala daw silang mahanap na katulad ko (na sobrang passionate sa pagaaral ng music). I remembered nung elementary ako alam ko na yung circle of fifths and note reading. Nagulat nga ako na wala na yun sa curriculum ngayon. Nung high school naman, I learned music dahil part ako ng chorale and I'm lucky enough to be trained by a music major graduate (pwu din yung hs music teacher ko, and naging prof pa nya sila L. Kasilag, Buenaventura, at iba pang national artist for music). Siguro kaya medyo strong ang foundation ko sa music, at lalong nadevelop nung nag BMME ako, lalo na nung naging prof ko si ms. pil. haha. :))

Kaya I'm dreaming and believing na magkaroon ako ng influence sa DepEd to prioritize music as part of the BEC. Minsan kasi yung music class, nagiging kantahan portion na lang at wala na ang essence of analyzing what music is all about. I don't blame appreciation dahil magandang method yun, pero not all the time appreciation will let the students understand what music really is. Kaya nga kating-kati na ako grumaduate at mag-masters or kahit magdoctorate para talaga maisakatuparan ang dream ko. Siguro yan yung main goal ko kaya ako nagPNU. Pero parang kailangan kong bumalik sa dati kong course para lalo ko pa maisakatuparan ito. :)

Siguro isang way rin para maging mas effective ang learning ng music ay application. I remembered, pinapahawak kami ng piano ng teacher namin nung elementary or may melodion sa school para tugtog kami ng mga pyesang nasa book. Tapos may drum and lyre (kaso hindi naka-notate unlike sa melodion group). Malaking factor din ang parents in terms of education. Minsan kasi ang mga parents, they prioritize the "major subjects" (a.k.a Math, English, Science). Sabi nga ng iba, EXTRA CURRICULAR lang ang music. I strongly disagree to that notion. In the ancient times, Music is one of the highest subject. Sinasabi ko nga sa mga students ko na ang Music ay application ng Math, English at Science. Kaya they should never make Music lower than those subjects. Actually, kahit ano namang subjects kahit Home Economics at Values Education, pantay-pantay dapat ang treatment. Walang Higher or lesser subject. Every subject allows us to learn equally. It depends on how we view the subject. For example, katulad ko, naging hate ko ang Science nung grade 2 ako dahil binigyan ako ng 78 sa card dahil sa maling pagchecheck ng paper at dahil hindi ako trip ng teacher. So, ang naging effect sa akin, mahina ako sa science. So throughout elementary, feeling ko mahina ako sa Science. Meron pa, nung grade 3 naman ako sinabihan ako ng teacher ko sa English na bobo ako sa English hindi katulad ng mga ate ko (iisa lang kasi school naming magkakapatid, tapos salutatorian pa yung isa kong ate). So dahil dun, hindi ko rin gusto ng English. Buti na lang nagkasakit yung teacher na yun (haha, natuwa pa ako) at nilagay kami sa ibang section, dun ako namotivate na magaral ng English at natuwa ako.

Dami kong sinabi. hehehe.. well, nagkwento lang ako ng mga bagay na I think na naka-activate ng desire ko na mabago ang educational system ng Pilipinas, lalong lalo na ang music education. :) hehehe...

ang conflict lang na nakikita ko pag nabigyan ng priority ang MUSIC sa education system ng pinas.

paano kung hala sige, ako presidente at bibigyan ko ng budget yang pagpapaunlad ng music, lahat ng public schools may orchestra na suportado ng gobyerno at sagot nito lahat ng instruments, trainings etc, pero kailangan more on "sarling atin" na music ang bigyan ng priority dahil magrereklamo ang mga nationalistic assholes na humahawak ng culture commision.

mga ganun na bagay.

ElleCee wrote:

Sinasabi ko nga sa mga students ko na ang Music ay application ng Math, English at Science.

I know right. Haha. Nachallenge bigla ung pagbibilang ko ng fractions nung nagbabasa ako ng score. :))

@Oli
Kung ganun sila ka-nationalistic. Why don't they promote our OWN music? Bakit ayaw nila i-fund ang KONTRA GAPI? And bakit ayaw nila itaas ang tax ng mga foreign artists na nagcoconcert dito? Saka may mga works ang mga Filipino composers na may orchestra, why not let the mass hear them? Pawang music majors lang ang nakakarinig ng mga contemporary pieces ng mga Filipino composers. Ang gaganda kaya. Kung sariling atin lang naman din ang magiging issue, walang problema yun dahil marami tayong 'sariling atin' na repertoire. Kating-kati na akong gawin itong thesis eh. Para may away. haha... :))

Ang problem kasi dyan, sa tingin ko, nag-uugat sa di malinaw na kahulugan kung ano ang "sariling atin" at kung ano ang "Pinoy." May groups na medyo nativist ang approach. Yung "pure" daw ang genuine na Pinoy. Meron namang tanggap ang Spanish influences pero diring-diri sa American influences. Meron namang naghahanap ng "authentic" na Pinoy pero di rin magkasundo kung ano ang ibig sabihin ng "authentic." Actually, kahit dissertation topic ito kayang gawin kung magaganda ang arguments.

One thing is sure, though. Kulang sa exposure ang karamihan sa atin pagdating sa Western forms of art. Tapos, kulang naman ang appreciation ng karamihan sa atin pagdating sa local art forms.

Sometimes, I think baka nandun pa rin yung influence ng colonial mentality. Kasi pagka homegrown talent, parang ang tagal suportahan may it be gov't or ng masa. Pero pagka nalaman na nag-training or may stint sa ibang bansa, dun lang nagkakaroon ng full force ang mga Pilipino. Parang it needs to be a fad pa bago pa talaga nila ma-realize ang importance ng music education sa atin. :(

Hmmmmm.... Well ito ang opinion ko.

Ang music ba ang driving force nang ating economy? I mean ito ba ang nagpapasok ng pera sa ating bansa? ang Government natin e pina prioritize nito kung ano ang practical & beneficial para sa karamihan.

Ang isang common worker, hinde niya kailangan matuto ng musical notation para magpatakbo ng jeep, maghalo ng cement, magtinda sa palengke etc... Also, hinde nila kailangan maging musician para ma appreciate ang music, the same way with arts & literature.

Kaya extra curriculum ang music, arts & literature, dahil hinde ito kailangan ng common worker para makakuha ng pangkabuhayan. Kaya ang Highschool ay general studies, kaunti nito at kaunti noon. Dahil hinde mo masasabi kung ano ang kakalabasan ng isang estudyante pag grumaduate.

at kung sakali man pinagbigyan ang pagbago sa pagtuturo ng music sa school, pati na rin siguro ung arts & literature. at paano naman ung parts ng medical fields? aviation? Law & civil? maraming mag aalboroto. May kanyang kanyang field ang mga tao.

EDIT:

On the other hand.

Hinde ko minamaliit ang music, As a matter of fact I like it! I'd even vote for it na magkaroon ng changes and upgrade ang music education natin... simply because I love music too. but then, hinde lahat ay enthusiast matuto ng musical literacy, nasa minority pa rin tayo. kadalasan kontento na ang karamihan maging ear/widow player... I bet na mas marami pa rin ang Jeepney driver kesa sa musicians as a profession. ^^;

My View is this = Sa Pilipinas as a third world country .... Literate < Functionally Illiterate (and Musically Literate < Musically Illiterate).

Hanggat maraming hindi marunong magbasa, walang iuusad ang Pinas.... at hanggat maraming hindi fluent sa musica at sa kultura, maraming mababaw ang pananaw sa sarili at sa hinaharap.

Good point.

Pero, I think more people will worry about feeding their families first rather than seek the finer things. Lalo na pag maagang nagkaanak, gustuhin man nila mag spend ng time for arts and music, di na practical.

In an ideal world, ma aafford ng lahat na intresadong matuto ng music maging musicians, but in a more realistic setting, music is a 'luxury' that many wants, but few can enjoy. Kaya nga hit pa rin ang mga radyo stations, libreng music for those who cannot play it.

What I'm trying to say is...may mga taong iginagapang na ang highschool, these people cannot afford to buy even the cheapest music instrument, lalo na kung baon pa lang ay problema na. Yes, changing the current music education in high school sounds great, but in application? Not practical, unless magproprovide din ang government ng free instruments...and we all know how impossible that is, at our current situation.

Personally, I prefer na unahin muna nila ang infrastructures at healthcare bago yung ibang projects. Pag maunlad na tayo, music is no longer a dream, we live it.

@Tal,

maraming versions ang reality. It is relative..... sa Pilipinas ang reality = poverty and corruption... bakit ? kasi maraming mababa ang antas ng pinag aralan ... kasi hindi functionally literate.... kaya maraming corrupt.. kasi relatively mas konti ang mga taong edukado na pwedeng kumontra sa kanila ....

majority in our country are what ... sad to say nandun sa slums at sa mga liblib na lugar... and they think na walang kinalaman ung corruption na nababalita sa mga news sa kalunos lunos na buhay nila, at sa kahirapang dinadanas nila....

pano rin mauuna ang infrastructures at healthcare kung ung mga donations pa nga lang mismo ... mga Donations ng ibang Bansa ay naibubulsa na ...

Thinking like a corrupt criminal here, ang style ng pagbubulsa ay paunti unti... kaso pwede ring malakihan ... as in BILYONES !!! ... ;-)

pano nangyari to ??? ... Mga edukadong corrupt na "criminal" vs. edukadong matitinong mga taong pwedeng mag check sa kanila ... ... ... ... ... ...... ... ...(ec > emt) .... wala halos magchecheck sa mga kalokohan nila...

Mexican Barrio Setting plagued by bandidos = kumbaga mas maraming Bandido vs. Pulis ... tapos may mas marami pang inosenteng ignoranteng barrio people na proprotektahan ung mga kakapiranggot na pulis na yun....

But these are all just my theories... i don't have concrete proof on ink and paper to show the whole world. ... ;-)

Anyway, we are relatively a young country... run by mostly "old dogs" ... and they say "one cannot teach old dog new tricks" .... ;-)

... i don't know... anyway may temptation for me na umalis ng bansa since 2004... but hey ... i'm still here !!! ... ahahaha.... ;-) ♥

ang goal ko, is to finish book 10 at matugtog na yung mozart violin concerto. Kahapon, sa group lesson, may tumutugtog don sa isang room ng concerto in am. ang ganda ng tunog. tumigil ako para pakinggan, kasi tinutugtog nya yung buong book 4. Namomotivate naman ako pag nakikita ko yung mga batang mas magaling pa sakin. kasi highschool student lang sya. pero ang ganda ng tunog.

swerte nalang yung mga bata na nasa school na may extension programs sa music like sa st. scho and adventist schools. kasi exposed na agad sila sa music. well, depende nalang sa magulang kung gusto nila ienrol. syempre iba pa rin yung school na tlagang kasali na sa curriculum yung matuto ng instruments like sa brent. Last year nakapasok ako sa brent international school, may sarili silang orchestra. I think lahat dapat ng elementary and highschools may mga programs para maexpose ang mga students. kasi pagdating ng 4th year, madalas hindi pa alam ng mga bata yung course na gusto nila. kasi nga kulang sa exposure. Honestly, kung exposed nako sa music nung highschool palang, sana nag BM na din ako. kaso 1st year college nako natuto magpiano.

At ngayon nga, lets face the reality, hindi na rin practical na mag BM pa lalo na kung working na kagaya natin. It will be part of leisure time nalang. and just like mga choir and sports, i consider it as a sunday club. kasi syempre i cannot devote myself fully to music. But still, music is part of my life.

hay agree ako, you cant teach old dogs new tricks. Go with the flow nalang. kasi ang mga idealistic pa ang napapahamak.

@ baroqueviolin & makalaarni: agreed!

He he he, hinde ako uma asa sa government... oops! uma asa rin pala, kailangan nilang tapusin agad ung train dito sa bulacan ^^;

Well, the way I see it. in truth hinde ako natuto ng music sa school, at "private" pa ang pinasukan ko. buti pa ung mga public school, mayroon silang brass band.

IMO hinde na responsibilidad ng government ang pagturo ng music sa mga estudyante, Sa magulang ito dapat, 8yrs old ako nagstart mag piano, hook or by crook talagang pinasok ako ng parents ko[iba ang naging teacher ko dahil hinde ako takot sa mga pinsan ko na magtuturo] pati rin ang mga kapatid ko & cousins... it is my heritage, kahit wala sa amin naging professional musicians, pinag aral kami ng music, arts & literature.

Well it is because my family can afford, and the same thing to those who manage to study and buy their instruments.

Let us not forget our not so fortunate friends. na alalala ko noong grumaduate na kami ng hi-school, ilan lang sa amin ang nag college, ung iba nagtrabaho na... at para makapasok sila ng college kailangan nilang mag banat ng buto. Trabaho at ipon = 1 sem sa college, then ulit na naman. At pag may nakakuha na ng vocational diploma, makikipag sapalaran na sa ibang bansa. at ngayong naka angat na sila, nagagawa na nila ung gusto nila sa buhay... ito ung mga desidido umunlad, pero ung iba? wag nyo na itanong.

Kaya siguro "extra curricular" ang music, arts & literature, dahil ung may mga extra sa buhay lang ang makaka afford. Status symbol ang taong musically literate, lalo na kung hobby & leisure lang niya ito.

ang goal ko ngayon ay makatugtog sa church namin :)
miss ko na mag-serve sa church.

@Maiden.Michiru

mabuti ka nga nakaranas tumugtug sa Church !!!... ako gustu ko ... kaso mukhang hindi sila enthusiastic dito sa amin sa idea ng small strings section na magaaccompany sa choir.... o_O

I serve sa church before. More on reader ang role ko. But not playing a musical instrument. I never had the confidence to do it. But it'll be my goal now. :)